۱۳۹۵ اسفند ۳, سه‌شنبه

من و تو این‌گونه زیباییم

تـانـور پلک زند
معناهای تبعیدی را
                        پشت توری هوا
                                            ملاقات کردیم.
 
تـا بیداری در زند
گوشواره و زنگ
                    از بازار «دار» ها برداشتیم...
 
تـا زندگی معنا شود
تیله‌های رنج آفرینش در مشت‌هایمان غلتیدند
کمندهای شعرها و معناها صیدمان کردند
ـ وسعت بی‌جاه‌مان دادند ـ
و عشق
از سیّاره‌های بکرش
                          صدایمان زد...
 
من و تو به کشف سیاره‌های بکر عشق آمده‌ایم
تو این‌گونه زیبایی را در خویش می‌بینی...
من این‌گونه زیبایی را در خویش می‌شنوم...

                                                                                    س.ع.نسیم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر